بلاکچین اتریوم یک پلتفرم بلاکچین باز و منبع باز است که برای اجرای قراردادهای هوشمند و توکنهای دیجیتالی استفاده میشود. اتریوم دارای دو لایه است: لایه اول که به عنوان بخش اصلی پلتفرم اتریوم شناخته میشود و لایه دوم که به عنوان بخش مقابله با مشکلات مقیاس پذیری در بلاکچین استفاده میشود.
یک مثال از کاربردهای آن
یک مثال کاربردی از اتریوم، استفاده از توکنهای ERC-20 در ICOs (Initial Coin Offerings) است. در این روش، شرکتها توکنهای دیجیتال خود را برای جذب سرمایهگذاران به فروش میرسانند. سرمایهگذاران توکنها را با استفاده از اتر خریداری میکنند و در نتیجه شرکتها سرمایه جذب میکنند.
منظور از لایه اول و دوم در اتریوم چیست؟
لایه اول اتریوم شامل بلاکها و تراکنشها است که توسط ماینرها بررسی و تأیید میشوند. لایه دوم بلاکچین اتریوم، شامل شبکههای پرداخت آفلاین است که به شبکه اصلی متصل هستند و به کاربران اجازه میدهند تراکنشهای خود را با سرعت بیشتری انجام دهند.
قراراداد هوشمند در بلاکچین اتریوم و کاربردهای آن
قرارداد هوشمند یا smart contract در بلاکچین اتریوم، یک برنامه کامپیوتری است که به صورت خودکار و بدون دخالت انسانی، قراردادهایی را اجرا میکند. این قراردادها میتوانند شامل تعیین شرایط پرداخت، توزیع توکنهای دیجیتال، اجرای قراردادهای بیمه و … باشند.
از کاربردهای قرارداد هوشمند در بلاکچین اتریوم میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱- توزیع توکنهای دیجیتال: با استفاده از قرارداد هوشمند، میتوان توکنهای دیجیتال را به صورت خودکار و بدون نیاز به واسطهگران توزیع کرد.
۲- پرداختهای خودکار: با استفاده از قرارداد هوشمند، میتوان شرایط پرداخت را تعیین کرده و پرداختها را به صورت خودکار انجام داد.
۳- قراردادهای بیمه: با استفاده از قرارداد هوشمند، میتوان قراردادهای بیمه را اجرا کرده و در صورت وقوع حادثه، خسارات را به صورت خودکار پرداخت کرد.
۴- اجرای قراردادهای هوشمند بین دو شخص: با استفاده از قرارداد هوشمند، میتوان قراردادهایی را بین دو شخص اجرا کرده و اطمینان حاصل کرد که شرایط قرارداد به درستی اجرا شدهاند.